Φόβος

     Πολλά συναισθήματα διακατέχουν τον άνθρωπο από την ημέρα που γεννιέται μέχρι και τη μέρα που θα φύγει από τη ζωή. Με αυτό που αρχίζει με αυτό τελειώνει κιόλας, φόβος για τη ζωή και φόβος για το θάνατο.
     Καλά προφυλαγμένη και ασφαλή νιώθει κάθε κοινωνία όταν τα άτομα που την αποτελούν φοβούνται, δεν αντιδρούν, δε ζητούν, δε διεκδικούν και πάνω απ' όλα δε φέρνουν αλλαγές με τη γνώμη τους. Πλούσιοι και Τυχεροί αισθάνονται οι Άρχοντες κάθε τόπου, όταν οι μάζες που χειρίζονται έχουν σαν κύριο συναίσθημα τους το φόβο. Κατευθύνονται εκεί που θέλουν και κάνουν ότι θέλουν, οι άνθρωποι αν και ξύπνιοι κοιμούνται ορθοί, θα έλεγα όπως και πολλοί φιλόσοφοι έχουν γράψει.
      Αν ένα κοινωνικό σύνολο είναι ξύπνιο είναι και ζωντανό, πόσοι έχουν έρθει σε αυτή τη ρημάδα τη ζωή και δεν έχουν ξυπνήσει ούτε για πέντε λεπτά ; Πόσοι ;
    

Ήθελα να σου πω πολλά...πάρα πολλά...
Δεν το έκανα όμως..όχι από εγωισμό..ίσως από φόβο...
Μερικές φορές ο χρόνος μοιάζει να είναι πολύ μικρός...
όλα χάνονται πολύ γρήγορα...
οι ευκαιρίες να μιλήσουμε σε ανθρώπους ...
φεύγουν σαν το νερό...
κι αν ακόμη μας δωθεί μια τελευταία ευκαιρία να μιλήσουμε ...
από φόβο δε μιλάμε...ακόμη κι αν μας λένε ΜΙΛΑ...
δε μιλάμε,γιατί ΔΕ ξέρουμε τι είναι σωστό ? και τι είναι λάθος ?
Όμως κάποτε ο χρόνος τελειώνει... μαζί με την ευκαιρία..
΄Ετσι μιά σελίδα στο βιβλίο της ζωής κλείνει, μέσα στη σιωπή..!
Κάτι χάσαμε από αυτό...
... στιγμές που δε ζήσαμε...,
... πράξεις που δεν κάναμε...,
... λέξεις που δεν είπαμε..., έμειναν μόνο
...Οι ευκαιρίες που χάσαμε....!

Ήθελα από σένα μόνο ότι ...
μπορούσες να δώσεις,
ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ...
απρίλιος 2012