Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

ΜΟΝΟΠΟΛΗ Η ΖΩΗ ΜΑΣ …

 … ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ
ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ΠΑΙΞΕΙ ΠΟΤΕ !!!

    Παρατηρώντας ένα πατέρα να παίζει Mονόπολη με την κόρη του
πάνω στο κόκκινο χαλί, αρχίζω να ακούω τους διαλόγους τους και
μου έρχονται στη μνήμη συγκεχυμένες εικόνες από το παρελθόν .
     Παρέες  παιδιών που παίζουν για τη χαρά του παιχνιδιού .
     ….Όλοι κοιτούσαν τον τραπεζίτη και άρχιζαν κατά διαστήματα
να λένε ”έλα μοίρασε σωστά … μη δίνεις περισσότερα στον αδερφό
σου” και το θεϊκό -πήρες … πήρες … -τι? τι ? έλεγε εκείνος.
Η προσπάθεια από την αρχή έβενε άκαρπη, να μπει στη θέση του
Τραπεζίτη ο πιο τίμιος. Στην πορεία δε όλο και κάποιος διψούσε…
και έπρεπε να φύγει λίγο από το παιχνίδι … όλοι σε ετοιμότητα χωρίς
να έχει συζητηθεί και προσχεδιαστεί τίποτα, ο τραπεζίτης πάντα
έτοιμος να δώσει σε όσους έμεναν στη θέση τους το ίδιο χαρτονόμισμα
και να πάρει και εκείνος ένα γερό pour boire !
Ματιές στο χώρο και σφυρίγματα όταν επιστρέφει ο τυχερός που διψούσε όλοι άνετοι σαν να μη τρέχει τίποτα!
Λίγο πριν καθίσει στη θέση του ρωτούσε “δεν πιστεύω
να πήρατε τίποτα όσο έλειπα ?”
-Τσου τσου τσου όλοι μαζί με μια φωνή, εμείς ?
-Τι λες τώρα κάτσε να συνεχίσουμε !!!
     Πάντα πρώτος από το παιχνίδι αποχωρούσε ο πιο δίκαιος, ήταν αυτός
που δεν άντεχε … και έμεναν πίσω τα λαμόγια να μοιράσουν τα λεφτά και
τα ακίνητα που είχε αποκτήσει !
     Εν κατακλείδι δε θυμάμαι να τελείωσε ποτέ το παιχνίδι, οι παίχτες
δεν κατάφεραν ποτέ να μετρήσουν την περιουσία τους.

Υ.Γ.     Μπορείτε άνετα να χρησιμοποιήσετε τους παρακάτω
           Σχολιασμούς στην περίπτωση που θέλετε να παίξετε!  
1)      Κλέβεις  … κλέβεις !!
2)     Μου έχει μείνει τίποτα ??
3)      Λίγο να πάρω τα μάτια μου από σένα, αμέσως να με κλέψεις !!
4)      Δεν ήταν έτσι … ψέματα  ψέματα !!
5)      Καταντάει γελοίο πια και … αποχωρείς (ο έντιμος !)
ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΑΦΘΟΝΑ ΚΕΡΔΗ !!!
                                                                    By tosodoula!  

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Φχαριστώ το Θεό που μ' έκανε άνθρωπο και μάλιστα γυναίκα. Στην επόμενη ζωή
( αν υπάρχει μετεμψύχωση ) τον παρακαλώ να μη με κάνει τίποτα μου φτάνουν αυτά που έζησα σ' αυτή τη ζωή, είναι αρκετά και τα έζησα όλα, θα πορευτώ με αυτά στην αιωνιότητα !

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

 Hamlet  Lima Quintana


     Όλα εξαρτώνται από το φως,
από τον τρόπο που φωτίζονται τα πράγματα.....
     Όλα εξαρτώνται από το σχήμα, τα περιγράμματα,
τις παρεμβολές και τις αμφιβολίες.
     Όλα εξαρτώνται ακόμη
...
από το χρόνο που μας σημαδεύει
κι απ΄τα κενά που αφήνουν οι ειδήσεις.
     Το αληθινό πρόβλημα είναι να διαλέξεις
θα κυνηγάς τις σκιές
ή θα δεχτείς να είσαι ο κυνηγημένος.
                                              
     Ένα περίεργο "to be or not to be"
σ'αυτό το μάλλον ναι
σ'αυτό το μάλλον όχι.
     Να βγεις από τις σκιές
ή να κάνεις τις σκιές καθεστώς.
   ..Και στην τελευταία φάση της αβύσσου,
αφού ελευθερώσεις τους άλλους,
όλους εκείνους που είναι οι άλλοι,
να θυμάσαι, χωρίς πίεση,
πως ένας είναι ο φυλακισμένος.
      Κι από κει και πέρα ...
να απελευθερωθείς.

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Κάθε φορά που δέχεσαι κάτι........

-Κάθε φορά που δέχεσαι κάτι, μπορεί στη διάθεση σου ή στη διάθεση του άλλου αυτό
να μετατραπεί σε χρέος...... Σε αυτήν την περίπτωστη, καλύτερα να μη δέχεσαι τίποτα.
-Άν όμως, νιώθεις ικανός να δίνεις χωρίς να περιμένεις πληρωμή και να παίρνεις δίχως
να νιώθεις υποχρέωση, τότε μπορείς να δίνεις ή όχι, να παίρνεις ή όχι, αλλά ποτέ δε θα
μείνεις χρεωμένος.....
- Και το πιο σημαντικό : ποτέ κανένας δε θα σου αφήσει αξεπλήρωτο χρέος γιατί κανένας
ποτέ δε θα σου χρωστάει τίποτα .....!!!!!

  ...........................................( by Jorge Bucay !) Βιβλίο " να σου πω μιά ιστορία "